TRIANGLE OF SADNESS: models, money, Marx
Op 15 december ging ‘Triangle of Sadness’ in première, de winnaar van het prestigieuze filmfestival Cannes 2022. Maar alle Cineville pashouders, een pas waarmee je voor een paar euro per maand onbeperkt naar de film kan, kregen afgelopen zaterdag vast een voorproefje in de Schuur! Op deze Cineville-avond waren ook twee van ons aanwezig. Can en ik mochten de film aankondigen, een quiz begeleiden én meekijken met de film.
A Triangle of Sadness van de Zweedse regisseur Östlund is een parodie op het leven van de allerrijksten. In de film volg je de verliefde modellen Yaya en Carl. Yaya is naast model ook influencer en wordt voor haar werk uitgenodigd voor een luxe cruise door wat lijkt de Indische oceaan. Aan boord bevind zich naast een Marx-citerende kapitein een bont gezelschap van de meest welgestelde mensen op aarde. Het publiek kijkt mee over de schouders van Yaya en Carl als ze de uitvinder van de handgranaat ontmoeten en dineren met een steenrijke, tevens twee vrouwen bezittende, Russische veehouder.
De Russische veehouder met aan weerzijde beide vrouwen
Leuk aan de film is hoe Östlund de rijken heerlijk te kakken zet. Overduidelijk in de eerste minuten in figuurlijke zin maar wanneer het schip in een storm verzeild raak -tot de kijker zijn afschuw- ook letterlijk. Je moet, zacht gezegd, voor bepaalde scènes tegen een beetje viezigheid kunnen. Een goed stel zeebenen is ook handig want door de schommelende camerabewegingen lijkt het net alsof je zelf op het schip zit. Menig bezoeker voelde zich wat misselijk worden.
Na een onvermijdelijke schipbreuk belanden Yaya en Carl en een paar andere passagiers in het laatste deel van de film op een tropisch eiland. Hier krijgen ze te maken met een andere soort hiërarchie die Östlund ook ontzettend komisch heeft neergezet. De clichés van overleven op een eiland komen voorbij maar dat deert niet. De onderlinge relaties en pesterijen tussen de mensen die opeens weer allemaal gewoon mens zijn, geld achterwege gelaten, zorgen dat je je aandacht erbij houdt.
Het einde van de film is passend bij de sfeer van de andere 140 minuten. Het is wat speels, gek en grappig. Het maakte dat deze Cineville avond zeker de moeite waard was.
Als het nog niet duidelijk was na het lezen van deze samenvatting slash recensie: de film is top! Een volwaardige Cannes winnaar. Houd er rekening mee dat hij wel even duurt, tweeënhalf uur, maar ga vooral kijken! Hij draait tot 21 december in de schuur.
Link naar kaartverkoop: Triangle of Sadness | Schuur